Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Αντιγραφη απο :
http://cbrxx.darkbb.com/forum-f4/topic-t1450.htm
Μερικά χρόνια πριν ο μπαμπάς ενός από εμάς που δεν υπάρχει πια, ο μπαμπάς
ενός αγγέλου με το νούμερο 24 στο φέρινγκ και στη καρδιά, μας περιέγραψε έτσι …
«…Μου είχε μιλήσει πολύ για σας αλλά για να πω την αλήθεια δεν έδωσα και πολύ βάση.
Εκείνος όμως που ήταν μεγάλος ξεροκέφαλος σας σύστησε έναν προς ένα.
Όλους αυτούς τους νέους που γνώρισα θα μπορούσα να τους αγκαλιάσω και να τους φιλήσω σαν να ήταν δικά μου παιδιά.
Βυθισμένοι μέσα στις μαύρες δερμάτινες φόρμες τους με τα φανταχτερά τους κράνη, όλοι τους αληθινοί σκληροί άντρες !
Μια παρέα που στο δρόμο δε κατεβάζει ποτέ το βλέμμα.
Αν όμως κάποιος σηκώσει τις μαύρες ζελατίνες που θυμίζουν Αρειανούς θα δει ένα ζευγάρι υπέροχα καθαρά μάτια, πρησμένα από αληθινά δάκρια, που μέσα τους
μπορείς να βυθιστείς και να φτάσεις μέχρι τη ψυχή, διαπιστώνοντας πόσο καθαρή είναι !
Βγάλτε τους τη φόρμα και θα ανακαλύψετε ότι μέσα της κρύβονται μεγάλα παιδιά
ερωτευμένα με τη ζωή, ερωτευμένα με τα Σαββατοκύριακα τα γεμάτα μπριζόλες
και λουκάνικα, αλλά ακόμα με την ανάγκη του πατέρα και της μητέρας,
όταν η ζωή τους παίζει σκληρά…»
Λένε ότι κάθε φορά που καβαλάμε, στη σέλα μαζί μας ανεβαίνουν άγγελοι και διάβολοι …
Είναι αλήθεια !
Αντιπροσωπεύουν αυτή τη διπολικότητα που κάνει τον κόσμο μας να ζει γεμάτο
από συναισθήματα, τόσο έντονα που μερικές φορές νομίζεις ότι η καρδιά θα πεταχτεί έξω από τα στήθια και θα αρχίσει να τρέχει μόνη της ουρλιάζοντας !
Διάβολοι που μας γυρνάνε το καρπό με τρόπο πολλές φορές παράλογο και βίαιο,
με την αδρεναλίνη φτάνει κατευθείαν στο μυαλό, αφήνοντας σε να τρέμεις για ατελείωτα δευτερόλεπτα
Άγγελοι που έχουν το πρόσωπο και τη φωνή όλων αυτών που δεν είναι πια μαζί μας, όλων αυτών που αγαπήσαμε, όλων των φόβων μας και των εμπειριών μας που φτιάχτηκαν απ΄ τα σπασμένα κόκαλα μας.
Ναι είναι αλήθεια, με τη μοτοσικλέτα μπορείς να σκοτωθείς !
Συμβαίνει, μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε από μας και μπορεί να χτυπήσεις, να πονέσεις και πονάει πολύ, είναι όμως αλήθεια ότι η ζωή μετασχηματίζεται σε υπέροχες αναμνήσεις, σε στιγμές αιώνιες,
σε γέλια τόσο δυνατά που μπορούν να φέρουν τον ήλιο ακόμα και σε μια κρύα βροχερή μέρα του Νοέμβρη
Μιλήστε με τον καθένα από μας και πείτε του να σας διηγηθεί μια βόλτα που έκανε, ένα ανέκδοτο, μια στροφή
και χαθείτε μέσα στο εκείνο το βλέμμα που πετάει σπίθες, μέσα στα γέλια και τα χαμόγελα που αβίαστα χαράζουν το μέτωπο και το πρόσωπο.
Μιλήστε στον καθένα από μας και ρωτήστε τον, τι θα απογίνει την ημέρα που θα αναγκαστεί
να παραιτηθεί από αυτό του το πάθος και ετοιμασθείτε να ακούσετε τη κραυγή της σιωπής, να δείτε το παιδικό βλέμμα να χάνεται και τη θέση του να παίρνει το βλέμμα του ναυτικού που ζει στη στεριά ή του πιλότου δεμένου στη γη !
Με τη μοτοσικλέτα μπορεί να σκοτωθείς είναι αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ζήσεις το χρόνο που σου έχει παραχωρηθεί …
Αν ακόμα δεν έχετε καταλάβει … Αφήστε το, δε θα καταλάβετε ποτέ …
Μα αν αύριο τύχει να πάτε στη θάλασσα με το αμαξάκι σας και την οικογένεια σας
και δείτε το γιο σας να χαιρετάει μέσα από τ αμάξι έναν από μας σα τρελός
μη προσπαθήσετε να καταλάβετε ούτε κι αυτόν !
Το παιδί μέσα από το υποσυνείδητο του, βλέπει σε μας αυτή τη σπίθα που εσείς δεν ήσασταν ικανοί να του γεννήσετε
Κι αν δείτε το μοτοσικλετιστή να ανταποδίδει το χαιρετισμό … δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο
Οι άγγελοι στη γη χαιρετιούνται πάντα, μα όποιος έχασε τα φτερά του το έχει ξεχάσει προ πολλού !
Μοτοσικλετιστές περίεργος και υπέροχος κόσμος …
Ευτυχής να είμαι ένας απ αυτούς. το διαβασa kαι με αγγιξε
http://cbrxx.darkbb.com/forum-f4/topic-t1450.htm
http://cbrxx.darkbb.com/forum-f4/topic-t1450.htm
Μερικά χρόνια πριν ο μπαμπάς ενός από εμάς που δεν υπάρχει πια, ο μπαμπάς
ενός αγγέλου με το νούμερο 24 στο φέρινγκ και στη καρδιά, μας περιέγραψε έτσι …
«…Μου είχε μιλήσει πολύ για σας αλλά για να πω την αλήθεια δεν έδωσα και πολύ βάση.
Εκείνος όμως που ήταν μεγάλος ξεροκέφαλος σας σύστησε έναν προς ένα.
Όλους αυτούς τους νέους που γνώρισα θα μπορούσα να τους αγκαλιάσω και να τους φιλήσω σαν να ήταν δικά μου παιδιά.
Βυθισμένοι μέσα στις μαύρες δερμάτινες φόρμες τους με τα φανταχτερά τους κράνη, όλοι τους αληθινοί σκληροί άντρες !
Μια παρέα που στο δρόμο δε κατεβάζει ποτέ το βλέμμα.
Αν όμως κάποιος σηκώσει τις μαύρες ζελατίνες που θυμίζουν Αρειανούς θα δει ένα ζευγάρι υπέροχα καθαρά μάτια, πρησμένα από αληθινά δάκρια, που μέσα τους
μπορείς να βυθιστείς και να φτάσεις μέχρι τη ψυχή, διαπιστώνοντας πόσο καθαρή είναι !
Βγάλτε τους τη φόρμα και θα ανακαλύψετε ότι μέσα της κρύβονται μεγάλα παιδιά
ερωτευμένα με τη ζωή, ερωτευμένα με τα Σαββατοκύριακα τα γεμάτα μπριζόλες
και λουκάνικα, αλλά ακόμα με την ανάγκη του πατέρα και της μητέρας,
όταν η ζωή τους παίζει σκληρά…»
Λένε ότι κάθε φορά που καβαλάμε, στη σέλα μαζί μας ανεβαίνουν άγγελοι και διάβολοι …
Είναι αλήθεια !
Αντιπροσωπεύουν αυτή τη διπολικότητα που κάνει τον κόσμο μας να ζει γεμάτο
από συναισθήματα, τόσο έντονα που μερικές φορές νομίζεις ότι η καρδιά θα πεταχτεί έξω από τα στήθια και θα αρχίσει να τρέχει μόνη της ουρλιάζοντας !
Διάβολοι που μας γυρνάνε το καρπό με τρόπο πολλές φορές παράλογο και βίαιο,
με την αδρεναλίνη φτάνει κατευθείαν στο μυαλό, αφήνοντας σε να τρέμεις για ατελείωτα δευτερόλεπτα
Άγγελοι που έχουν το πρόσωπο και τη φωνή όλων αυτών που δεν είναι πια μαζί μας, όλων αυτών που αγαπήσαμε, όλων των φόβων μας και των εμπειριών μας που φτιάχτηκαν απ΄ τα σπασμένα κόκαλα μας.
Ναι είναι αλήθεια, με τη μοτοσικλέτα μπορείς να σκοτωθείς !
Συμβαίνει, μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε από μας και μπορεί να χτυπήσεις, να πονέσεις και πονάει πολύ, είναι όμως αλήθεια ότι η ζωή μετασχηματίζεται σε υπέροχες αναμνήσεις, σε στιγμές αιώνιες,
σε γέλια τόσο δυνατά που μπορούν να φέρουν τον ήλιο ακόμα και σε μια κρύα βροχερή μέρα του Νοέμβρη
Μιλήστε με τον καθένα από μας και πείτε του να σας διηγηθεί μια βόλτα που έκανε, ένα ανέκδοτο, μια στροφή
και χαθείτε μέσα στο εκείνο το βλέμμα που πετάει σπίθες, μέσα στα γέλια και τα χαμόγελα που αβίαστα χαράζουν το μέτωπο και το πρόσωπο.
Μιλήστε στον καθένα από μας και ρωτήστε τον, τι θα απογίνει την ημέρα που θα αναγκαστεί
να παραιτηθεί από αυτό του το πάθος και ετοιμασθείτε να ακούσετε τη κραυγή της σιωπής, να δείτε το παιδικό βλέμμα να χάνεται και τη θέση του να παίρνει το βλέμμα του ναυτικού που ζει στη στεριά ή του πιλότου δεμένου στη γη !
Με τη μοτοσικλέτα μπορεί να σκοτωθείς είναι αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ζήσεις το χρόνο που σου έχει παραχωρηθεί …
Αν ακόμα δεν έχετε καταλάβει … Αφήστε το, δε θα καταλάβετε ποτέ …
Μα αν αύριο τύχει να πάτε στη θάλασσα με το αμαξάκι σας και την οικογένεια σας
και δείτε το γιο σας να χαιρετάει μέσα από τ αμάξι έναν από μας σα τρελός
μη προσπαθήσετε να καταλάβετε ούτε κι αυτόν !
Το παιδί μέσα από το υποσυνείδητο του, βλέπει σε μας αυτή τη σπίθα που εσείς δεν ήσασταν ικανοί να του γεννήσετε
Κι αν δείτε το μοτοσικλετιστή να ανταποδίδει το χαιρετισμό … δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο
Οι άγγελοι στη γη χαιρετιούνται πάντα, μα όποιος έχασε τα φτερά του το έχει ξεχάσει προ πολλού !
Μοτοσικλετιστές περίεργος και υπέροχος κόσμος …
Ευτυχής να είμαι ένας απ αυτούς. το διαβασa kαι με αγγιξε
http://cbrxx.darkbb.com/forum-f4/topic-t1450.htm
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος res nikos την Τρί 28 Σεπ 2010, 02:08, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
ολα ειναι δρομος
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
+:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D>
Σε δύο ρόδες από παιδιά ανεβήκαμε και μέχρι να κατέβουμε παιδιά θα είμαστε!
- Jo.Da.
- Moderator
- Δημοσιεύσεις: 4225
- Εγγραφή: Δευ 10 Ιούλ 2006, 16:07
- Model: FZ6
- Model year: 2005
- Τοποθεσία: Σ' ένα υπόγειο της Βάθης κλαριΝτζίδικο...
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Πριν καιρό είχα διαβάσει ένα ανάλογο κείμενο σε slideshow (στα αγγλικά), στο youtube...από τότε έχω ξαναδιαβάσει το κείμενο αρκετές φορές και πάντα στην τελευταία παράγραφο με πιάνει ανατριχίλα και τα μάτια μου βουρκώνουν...θυμάμαι πιτσιρικάς που όπου πηγαίναμε με το lada και έβλεπα μηχανές πάντα τα μάτια μου γινόντουσαν έτσι...res nikos έγραψε: Αν ακόμα δεν έχετε καταλάβει … Αφήστε το, δε θα καταλάβετε ποτέ …
Μα αν αύριο τύχει να πάτε στη θάλασσα με το αμαξάκι σας και την οικογένεια σας
και δείτε το γιο σας να χαιρετάει μέσα από τ αμάξι έναν από μας σα τρελός
μη προσπαθήσετε να καταλάβετε ούτε κι αυτόν !
Το παιδί μέσα από το υποσυνείδητο του, βλέπει σε μας αυτή τη σπίθα που εσείς δεν ήσασταν ικανοί να του γεννήσετε
Κι αν δείτε το μοτοσικλετιστή να ανταποδίδει το χαιρετισμό … δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο
Οι άγγελοι στη γη χαιρετιούνται πάντα, μα όποιος έχασε τα φτερά του το έχει ξεχάσει προ πολλού !

Και τους χαιρετούσα...

Και έφτασε η ώρα που με χαιρέτησαν κι εμένα πιτσιρίκια από το πίσω κάθισμα του αμαξιού του μπαμπά...2-3 φορές μου έχει συμβεί...
υγ: βρήκα και το βίντεο
Link

Γιάννης ο tirbouchon-άκιας (Iσορροπημένα ανισόρροπος)
Θ.
Peace of mind (in need)!!!
Θ.
Peace of mind (in need)!!!
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
γιαννη ετσι ακριβως ειναι ολοι μας το εχουμε ζησει αυτο και μεσα μας λεγαμε ετσι θα γινω,τυχεροι οσοι το καταφεραμε
ολα ειναι δρομος
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Τα λογια περιττα! +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D>
- Spirtoulis
- Δημοσιεύσεις: 195
- Εγγραφή: Πέμ 06 Μάιος 2010, 15:58
- Model: -
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
res nikos έγραψε:γιαννη ετσι ακριβως ειναι ολοι μας το εχουμε ζησει αυτο και μεσα μας λεγαμε ετσι θα γινω,τυχεροι οσοι το καταφεραμε
Από τόση δα θυμάμαι τον εαυτό μου που λάτρευα τις μηχανές..εβλεπά και τον μπαμπά μου με τη bmw του , κλασσικη αλλά κούκλα..
Νιώθω υπέροχα που τα καταφέρνω δειλά δειλά.
__________________________________________________________
http://www.youtube.com/watch?v=HQWkJyjw ... ture=share
http://www.youtube.com/watch?v=HQWkJyjw ... ture=share
- fazeremalo
- Δημοσιεύσεις: 456
- Εγγραφή: Τετ 07 Οκτ 2009, 00:55
- Model: -
- Τοποθεσία: λαρισα
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
υπεροχοτατο κειμενο.........πραγματικα με συγκινησε......εχω χαιρετησει αρκετες φορες μεσα απο το κρανος χωρις να βλεπει το προσωπο μου,παιδακια που καθονται στο πισω καθισμα του αυτοκινητου ορθια συνηθως ...σε βλεπουν ....χανεσε στα ματακια τους και καπου εκει οταν πλησιαζεις τα βλεπεις να σου χαμογελανε να σε χαιρετανε μεχρι κ φιλακια να σου στελνουν....καπως ετσι καναμε ολοι μικροι .....και περναμε χαρα οταν ανταποδιδε ο μοτοσυκλετιστης τον χαιρετισμο....πραγματικοι αγγελοι που συναντιονται ειτε στην πολη ειτε στην εθνικη .....σε καποιον δρομο.....
ολοι οσοι καβαλαμε την μηχανη μας πιστευω πως εχουμε εναν αγγελο απο πανω που μας προσεχει.........μερικες φορες ομως αφαιρειτε και τα δυσαρεστα δεν αργουν τοτε.....αλλα ο αγγελος μας ειναι παντα εκει...πανω μας και μας φυλαει.....
για πολλους η μηχανη ειναι ζωη ..ετσι και για μενα..........
ολοι οσοι καβαλαμε την μηχανη μας πιστευω πως εχουμε εναν αγγελο απο πανω που μας προσεχει.........μερικες φορες ομως αφαιρειτε και τα δυσαρεστα δεν αργουν τοτε.....αλλα ο αγγελος μας ειναι παντα εκει...πανω μας και μας φυλαει.....
για πολλους η μηχανη ειναι ζωη ..ετσι και για μενα..........
nothing is impossible... live your moto-life!!
- Frezas
- Δημοσιεύσεις: 3848
- Εγγραφή: Σάβ 02 Απρ 2005, 15:14
- Model: MT09
- Τοποθεσία: ΠΕΙΡΑΙΑΣ
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Γι αυτο ακριβως περασαμε τοσο ωραια, παρ' ολες τις δυσκολιες στη Πανελληνια....
και γι αυτο κανεις μη μοτοσικλετιστης δε το καταλαβαινει......παντα καλα, να ζησουμε αλλα
τοσα και περισσοτερα παρεα.....
και γι αυτο κανεις μη μοτοσικλετιστης δε το καταλαβαινει......παντα καλα, να ζησουμε αλλα
τοσα και περισσοτερα παρεα.....
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Ισως το κειμενο που με αγγιξε οσο κανενα αλλο μεχρι στιγμης...... Λες και διαβαζα τα παιδικα μου χρονια. Αν και ειμαι μολις 24 χρονων θυμαμαι καθαρα οταν ημουν πιτσιρικι και προσπερνουσαν το αμαξι μας μηχανες και εγω κολουσα το προσωπο μου στο τζαμι και ελεγα "πω πω μια μηχαναρα"....... Να που αλλαξαν οι θεσεις και με χαιρεταν και εμενα..... Ολοι μας ειμαστε μια μεγαλη παρεα για αυτο και παντα στα ταξιδια ο ενας χαιρεταει τον αλλον ... και καθε μα καθε φορα εγω ανατριχιαζω με το δεσιμο που εχουμε μεταξυ μας....... Να ειμαστε ολοι καλα αδερφια μου και να κανουμε αυτο που πραγματικα μας κανει ευτυχισμενους..... Δεν ειναι μονο το αντικειμενο "μοτοσυκλετα" αλλα ο τροπος ζωης που σου προσδιδει το αντικειμενο αυτο.....
Live for nothing or die for something??
- ilias
- Moderator
- Δημοσιεύσεις: 4456
- Εγγραφή: Παρ 29 Αύγ 2008, 22:46
- Model: FZ1
- Τοποθεσία: zimbabwe
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
απλα αψογο νικο




Courage is not lack of fear ..but the ability to act while facing fear!


- dimitrisfz
- Administrator
- Δημοσιεύσεις: 3390
- Εγγραφή: Σάβ 12 Απρ 2008, 20:12
- Model: MT09
- Model year: 2015
- Τοποθεσία: Milktsi
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
τα λεει ολα!!!
+:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D>
+:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D>
Οι σοφοί μιλούν επειδή έχουν κάτι να πουν.
Οι ανόητοι μιλούν επειδή πρέπει κάτι να πουν.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Οι ανόητοι μιλούν επειδή πρέπει κάτι να πουν.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
- Soryats
- Δημοσιεύσεις: 176
- Εγγραφή: Κυρ 27 Σεπ 2009, 14:30
- Model: -
- Τοποθεσία: ΝΕΑ ΑΓΧΙΑΛΟΣ
- Επικοινωνία:
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Τα λόγια είναι περιττά. Τρομερό κείμενο. Ανατρίχιασα. Ένοιωσα όλα αυτά τα συναισθήματα που περιγράφει... Τι να πω ??!! Μπράβο σου res nikos που μας το δημοσίευσες +:Applause=+:=D>
Re: Η ψυχή του Μοτοσυκλετιστή
Και γω μια απο τα ιδια ρε φιλε,θυμαμαι που ενας φιλος του πατερα μου ηταν μηχανοβιος και οποτε ερχοταν επισκεψη δεν εμπαινε σπιτι αν δεν με πηγαινε βολτα τουλαχιστον το τετραγωνο...αυτο το συναισθημα αν δεν το νοιωσεις δεν προκειται ποτε να το καταλαβεις οοοοοσο καλα και να στο εξηγησουν....! +:Applause=+:=D> +:Applause=+:=D>Vallinor έγραψε:Ισως το κειμενο που με αγγιξε οσο κανενα αλλο μεχρι στιγμης...... Λες και διαβαζα τα παιδικα μου χρονια. Αν και ειμαι μολις 24 χρονων θυμαμαι καθαρα οταν ημουν πιτσιρικι και προσπερνουσαν το αμαξι μας μηχανες και εγω κολουσα το προσωπο μου στο τζαμι και ελεγα "πω πω μια μηχαναρα"....... Να που αλλαξαν οι θεσεις και με χαιρεταν και εμενα..... Ολοι μας ειμαστε μια μεγαλη παρεα για αυτο και παντα στα ταξιδια ο ενας χαιρεταει τον αλλον ... και καθε μα καθε φορα εγω ανατριχιαζω με το δεσιμο που εχουμε μεταξυ μας....... Να ειμαστε ολοι καλα αδερφια μου και να κανουμε αυτο που πραγματικα μας κανει ευτυχισμενους..... Δεν ειναι μονο το αντικειμενο "μοτοσυκλετα" αλλα ο τροπος ζωης που σου προσδιδει το αντικειμενο αυτο.....
"Πότε θα μάθω να πλαγιάζω καλά..?? "
Stroumfakias power ®
Stroumfakias power ®
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης