8ο Οδοιπορικό 1821

[SoR_gr]

αφού έχω συμμετάσχει στο 5ο,6ο και το 7ο... κοντεύει ο καιρός για το 8ο....

-> 7ο viewtopic.php?f=7&t=24163&hilit=%CE%BF% ... E%BA%CE%BF

-> 6ο viewtopic.php?f=7&p=246804#p246804

στο 5ο δεν είχα κρατήσει τόσα ντοκουμέντα.

όπως έχω ξαναπεί, είναι μια εκδήλωση της Μοτοπαρέας Λεωνιδίου, μιας πραγματικής παρέας με αγάπη για τον τόπο τους, την μοτοσυκλέτας και άλλα πολλά που θα χρειαστώ ένα σεντόνι να γράφω....
Εχοντας παρευρεθεί στην κοπή της πίτας τους, έχουμε πάρει μια ιδέα για το ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ!!!!

στο δια ταύτα, ο "αγώνας" ξεκινάει 7 Απριλίου και η εκκίνηση ειναι στο Λεωνίδιο Αρκαδίας. Θα υπάρχει μια διαδρομή ~400 χιλιομέτρων όπου θα πρέπει να βρεθούν κάποια μνημεία και να βγουν κάποιες φωτογραφίες. Χονδρικά χρειάζεται ένα 8ωρο. Ο τερματισμός για φέτος θα είναι στο Κρανίδι Αργολίδας.
Ωστοσο, το 99% των συμετεχόντων θα κατέβει απο το Σάββατο, διότι η περιοχή εκεί θα είναι σε ενα party mood, με test rides, χαβαλέ, μουσικές, φαγητά κλπ κλπ. τα πρώτα 123χλμ της διαδρομής έχουν ανακοινωθεί και το σάββατο βράδυ (6 Απριλίου) θα ανακοινωθεί ολόκληρη η διαδρομή.

παραθέτω link με όλες τις πληροφορίες, έτσι ώστε όποιος θέλει να προετοιμαστεί και να φτιάξει ομάδα ή να κατέβει απλά για βόλτα...

http://kunouria.blogspot.com/2019/03/7- ... fJ1Mnn8ZFr

[SoR_gr]

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία!!! Το ΣΚ που έρχεται θα γίνει το event!!!

όσοι ψήνεστε δηλώστε!!!!

[SoR_gr]

4 ΚΣ !!!!


ΖΑΛΟΜΠΑΛΑΔΕΣ LOADING....

[Jo.Da.]

Σκάφανδρο και φέτος ρπστμ... Κοκοβιοί...!!!

[SoR_gr]

να σιδερωσω την σακουλα σκουπιδιών για αδιάβροχο δλδ...την εχω στο συρταρι έτοιμη...

[junior]

Δεν θα φάμε ούτε σταλα

[Jo.Da.]

"Δε θέλω να χάσω ούτε σταγόνα."!

[Jo.Da.]

Mες στη βδομάδα που μας πέρασε υπήρξε ειδικό, γαργαλιερικό, αντιπλημμυρικό σχέδιο. Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε με το Σόλομον (ακα Στρατής, άκα γαργαλιέρας) να ταξιδεύουμε την Παρασκευή για το Λεωνίδιο έχοντας ως σκοπό να αποφύγουμε την κακοκαιρία του Σαββάτου.

Καφεδάκι στην παραλία Τυρού. Στεγνοί ως εδώ. Στο Άργος φορέσαμε και γυαλιά Ηλίου.


Ο καιρός πίσω από το βουνό ήταν "πιασμένος". Στα λίγα χιλιόμετρα που είχαν απομείνει ως το Λεωνίδιο μας συντρόφευσε μια ψιλή βροχούλα ίσα για να ξεπλύνει τα μυγάκια από τις δερμάτινες φόρμες μας.


Εντός της καφετέριας Γερμανοί τουρίστες δυσανασχετούν με Αυστριακούς που ατμίζουν σε κλειστό χώρο. Οξύμωρο. Αργότερα οι Αυστριακοί χαζεύουν τη φάντα που είναι παρκαρισμένη απ' έξω κι ανταλλάσουν νοηματικές φιλοφρονήσεις με τον Σολομόντα που πλέον έχει ένα χαμόγελο ως τα αυτιά.

Φτάσαμε στο Λεωνίδιο, βρήκαμε το Μανώλη (ακα Πυξίδας990, god damn respect) ο οποίος μας πήγε με το ποδήλατο στο κατάλυμμά μας για εκείνο το βράδυ.
Μέσα σε λίγα λεπτά το σύννεφο κατάπιε τον κοκκινόβραχο.


Δανεική ομπρέλα από τον κυρ - Γιώργο (του καταλύμματος) και αγκαλίτσα με το γαργαλιέρα προς αναζήτηση τροφής.


Ριζότο με παντζάρια και πίτσα με γύρο χοιρινό...


Και κάπου εκεί μείναμε από ρεύμα... Ρομαντικό δείπνο λοιπόν!!!


Στα καπάκια ρομαντικά τσίπουρα και μουσική από κινητό με αγόρια και κορίτσια της Μοτοπαρέας σε παραδιπλανό μπαράκι... Γούστα!
Καταλήξαμε αργάμησι στο κατάλυμμά μας. Το ρεύμα δεν είχε έρθει κι ευτυχώς ο κυρ-Γιώργος είχε αφήσει κεράκια στις σκάλες για να βλέπουμε. Δανειστήκαμε ένα για το δωμάτιο!

[Jo.Da.]

Ξημέρωσε Σάββατο. Η βροχή δεν είχε σταματήσει και το ρεύμα δεν είχε έρθει ακόμα. Ύπνος του καλού καιρού.
Κάποια στιγμή φοβήθηκα ότι έχασα το γαργαλιέρα, ότι τον έφαγε ο κροκόδειλος της τουαλέτας, αλλά έκανα λάθος.

Σηκωθήκαμε εν τέλει από τα κρεβάτια μας για να παραδώσουμε το δωμάτιο στις 12:00. Αρματωθήκαμε (βάλαμε τα δέρματα σε τεράστιες, επαγγελματικές σκουπιδοσακούλες), φορτώσαμε τα μεΚανάκια και κατηφορίσαμε για καφέ στο δίπορτο. Παραλαβή καρτελακίων, αναμονή για την άφιξη των υπόλοιπων καΝγκουραίων κι η βροχή να μη σταματάει...


Σαν τις βρεγμένες γάτες άρχισαν να φτάνουν...




Φόν - τζούνιορ.
7

Φαντομάκος - Μητσάρας.

[Jo.Da.]

Αφού χαλάρωσαν τα παιδιά κι ήπιαν κι αυτοί ένα καφεδάκι την κάναμε για μασαμπούκα στην πιτσαρία που δειπνήσαμε την προηγούμενη. Και 10% έκπτωση λόγω οδοιπορικού!
Ακολούθησε τακτοποίηση στο δωμάτιο στα Πούλιθρα. Μορφή Εγγλέζος, 50+, ποδηλάτης ο οποίος ταξίδευε από τη χώρα του προς κάπου πλησίον του Γυθείου όπου διαμένουν οι γονείς του κι έψαχνε για δωμάτιο αφού είχε γίνει μουσκίδι όλη μέρα...

Ξανά λοιπόν καβάλα στα μηχανάκια, ξανά στο δίπορτο, ξανά καφεδάκι και...test ride αφού ο καιρός είχε περιοριστεί σε απλή συννεφιά.

Πολυθρόνα με πολύ γκάζι και πολλά ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια που με μπέρδευαν να 'ούμε. Είμαι και παλιάς κοπής μΕκανόβιος (τρομάρα μου)...


Μ' αυτά και μ' εκείνα η ώρα πήγε 20:00 κι έπρεπε να πάμε στην παρουσίαση της διαδρομής στη "Φάμπρικα Πολιτισμού" (στην κυριολεξία όνομα και πράγμα).


Όλα πολύ καλά οργανωμένα. Ωραία ατμόσφαιρα και διάχυτος ο χαβαλές. Παραλάβαμε το road kit το οποίο ήταν υπερβολικά πλούσιο.
Καπάκι επιστροφή στο δωμάτιο και μελέτη - διαμοιρασμός ρόλων. η γνωστή ζαλομπαλο-τελετουργία... Η ατμόσφαιρα μυσταγωγική, βοηθούσαν οι ήχοι και οι μυρωδιές (sorry Solomon )!


Τσακίσαμε κι ό,τι κρεατικό (μισό κοτόπουλο σούβλας) είχε απομείνει στα Πούλιθρα τα μεσάνυχτα, κοπανήσαμε και το λικεράκι του road kit κι αρχίσαμε τις φιλοσοφίες περί ελευθερίας του ατόμου.

[Jo.Da.]

Κυριακή πρωί άπαντες πετάχτηκαν από τα κρεβάτια πολύ σβέλτα κι έμεινα έκπληκτος. Πιστολιάσαμε το καθιερωμένο πρωινό (φρεντάρα και ομελέτα) στα Πούλιθρα και τραβήξαμε με τη μία στην εκκίνηση για καφέ και μπαγκετούλα.
Έλα να σελφάρει η ομάδα!


10:03 πέρναμε εκκίνηση. Φωτογραφίες από τη μέρα δεν υπάρχουν πολλές πλην των απαιτούμενων από το παιχνίδι και μια αξιόλογη της ψηλής πουτ@ν@ρ@ς...


Εκκίνηση.


Ακολουθούν οι φωτογραφίες των μνημείων, ανάκατες, καθώς δεν έχω κουράγιο να ελέγξω για το ορθό της σειράς που τραβήχτηκαν.

[Jo.Da.]

Στο παιχνίδι, στον Αχλαδόκαμπο.


Τερματισμός.


Με Πυξίδα990 (ακα Μανώλης λέμε).

[Jo.Da.]

Όλη τη μέρα της Κυριακής είχαμε ανάποδο (ευννοϊκό) ραντεβού με τον καιρό. Μόλις πήγαινε να χαλάσει κι έριχνε μερικές ψιλές κραααααακ η διαδρομή έστριβε και τον αφήναμε πίσω μας. Η φετινή διαδρομή όλα τα λεφτά. Περιελάμβανε τρία υπερ-στριφτερά κομμάτια. Στον Αχ...λαδόκαμπο σκεφτόμουν ότι αυτοί οι τεντυμπόηδες που έχω μπροστά μου όταν πήγαιναν σχολείο δε διδάσκονταν "σκέφτομαι και γράφω", αλλά "σκέφτομαι και ΣΤΡΙΒΩ"...
Στο τελευταίο δε κομμάτι, πριν βγούμε στην Επίδαυρο, νόμιζα πως έβλεπα κόμικ Joe Bar με σκηνικά "γαμώτ', γαμώτ', γαμώτ'" κλπ...

Πριν κλείσω να σταθώ στα παιδιά της μοτοπαρέας και να τους ευχαριστήσω για άλλη μια φορά γι αυτό που προσφέρουν στον κόσμο της μοτοσυκλέτας και σε εμάς. Με τη φιλοξενία, τον κόπο και το μεράκι τους. Και του χρόνου λοιπόν να τερματίσουμε στο Αίγιο!


Επίσης ένα τεράστιο μπράβο στις δυο ομάδες των παμπριζάδων (στη μία ήταν οι δικοί μας junior & fantasmas) που σάρωσαν τις δυο κατηγορίες 2-3 μοτοσυκλετών... Πάντα τέτοια παιδιά!


Και να κλείσω κάνοντας το σήμα του Διαόλου (ξέρετε αυτό που σχηματίζει με τα δάχτυλα ο Μόρμπιντ πιο πάνω) γιατί ροκάρουμε μόνιμα στα στροφιλίκια, στα ρυάκια (ακα river crossing), στα όμορφα τοπία, αλλά και στις λακούβες (κι ας μας άφησε εκτός βάθρου στην ισοβαθμία 5άδα με δικάβαλο).

Υγ: ΘουΒούδες δε βγάλαμε την καθιερωμένη μας φωτογραφία στο Κρανίδι. Μας τη χρωστάτε για του χρόνου.

Έντιτ: πάντα στις βόλτες μου κολλάει ένα τραγούδι το οποίο σιγο-μουρμουρίζω μέσα από το κράνος. Το soundtrack του 8ου οδοιπορικού (για μένα):

Link

[SoR_gr]

Τα βιντεα απο την στραπον καμερα θα ακολουθησουν συντομα!!

[SoR_gr]

Link