Η συναντηση εγινε στη Ναυπακτο, καθως τα παιδια μολις αποβιβαστηκαν απο το καραβι ακολουθησαν τη γνωστη διαδρομη απο παλιά εθνικη, Αραχωβα Δελφους Ιτεα Ναυπακτο. μετά το καφεδακι, ανηφορίσαμε για ορεινη ναυπακτία, πολεμήσαμε τη ζέστη στο Πλάτανο, ηπιαμε και ένα τσιπουρακι και φυγαμε για το φραγμα του Μορνου.
Συνεχίσαμε για Δομνίστα, περνώντας από μια φανταστική διαδρομή με πολύ πυκνή βλαστηση....
το καρπενήσι θα μας φιλοξενούσε για 2 βραδυα, ο σερβιτόρος της καφετεριας που αραξαμε με το που φτασαμε φορτωμένοι, μας βρηκε δωματια, 40 ευρώ το δικλινο.
Την επομενη μέρα θα κάναμε εναν όμορφο κύκλο, περνωντας από τη γέφυρα Ταταρνας, ωστε να δούμε τις δύο τεχνητες λίμνες, την τεράστια των Κρεμαστών και τη μικρότερη του Καστρακίου.
σταση για φαγητο μετα το Καστρακι, ξεκουραση και μετα Αγρίνιο και λίμνη Τριχωνίδα για καφε, για άλλη μια φορά κάτω απο το πλατάνια.
Το ανέβασμα μας εδωσε τη δυνατότητα να φωτογραφηθούμε με φόντο τη Τριχωνίδα.
κάπου κατεβαίνοντας προς Προυσό
προυσός
όποιος έχει κάνει τη διαδρομη Προυσό Καρπενήσι, σίγουρα γνωρίζει αυτό το σημείο, όπου ο δρόμος περνάει κάτω από το βράχο και διπλα από το ποτάμι. Δυστυχώς είχε νυχτώσει και δε βγάλαμε κάλες φώτο...
την επόμενη μέρα αναχωρήσαμε, χωρίς να ήμαστε σίγουροι για τη διαδρομη που θα ακολουθήσουμε, ξέρμε όμως οτι θα καταλήγαμε στο Μετσοβο.
Ρεντίνα
Ελάτη Τρικάλων, το τοπίο ελάχιστα διαφέρει απο τους Δολομίτες της βόρειας Ιταλίας...
Το τέλος της τρίτης ημέρας μας επιφυλασε το κομμάτι Χαλικι -Ανηλιο, ασφαλτοστρωμένο προσφατα και στενό σα διαβολομονοπάτι...σκεπασμένο από τα δέντρα, με τις ρίζες τους να προεξέχουν εκατοστά από τα κράνη μας στις στροφές...μεγιστη ταχυτητα 50 χλμ...
μετά τη τελευταία στροφή του Passo Anilio, βγήκαμε στο Μετσοβο, αντικρύζοντας την υψηλότερη γέφυρα της Εγνατίας οδού, 184 μέτρα παρακαλώ....
το Μετσοβο ήταν υπέροχο, με πολύ πολύ κόσμο, τετράκλινο σε ξενοδοχείο παραδοσιακό με 65 ευρω τη βραδυα....
Την τεταρτη και τελευταία μέρα, θα πηγαίναμε Βοβουσα, περνώντας από τη τεχνητή λίμνη πηγών Αωού, θα παίζαμε λίγο στο ανατολικό ζαγόρι, γρεβενά και πίσω από τη παλια εθνική.
εν κινήση παρακαλώ, διότι είμαι και κασκαντερ!
είχαμε και καποιες δυσκολίες....
Αλλά μας αποζημίωσε ο καλύτερος δρόμος της Ελλάδας!
Παλιά εθνική Γρεβενών - Μετσόβου. 60 χλμ περίπου τέλειας ασφάλτου, τρομερής χάραξης, τοπίο δε συζητάω, μηδενικη κίνηση.
πραγματικά δεν ήθελα να σταματήσω να στρίβω για να βγάλω φωτογραφίες, και αυτή τη μία με το ζόρι την εβγαλα...
Η αλήθεια είναι ότι θέλει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ, καθως οι περισσότεροι δρόμοι εκρυβαν παγίδες, εκτός από αυτους που διανύσαμε τη τελευταία μερα.
Ταξιδεψτε, παρτε τα μηχανακια και οργώστε τα βουνά, εχω κάνει πολλές πολλές βολτές, μέχρι την επόμενη, αυτή ήταν η καλύτερη.
οι πρωταγωνιστες ήταν οι ΚΩΣΤΑΣ - ΘΟΔΩΡΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ - ΓΙΑΝΝΗΣ, με Tiger 1050, Fz1, Fzs 600 και CBF 1000 αντιστοιχα.
ΤΕΛΟΣ από μένα.....
είναι για να ζηλέψουμε όλες αυτές <>1 
τι θα κανω? πως θα περασει το καλοκαιρη?
κατεβαζω μια ιδεα την ριχνω στο τραπεζι και συγκεκριμενα στον γιωργο(με το fzs600 απο το χωριο βουκολιες)και χωρις πολλα πολλα αποφασισαμε να ανηφορησουμε.............. στην πορεια μπηκε στην παρεα μας ο Γιαννης με το cbf1000 και ο κωστας(Tigrisss αααα στην πορεια του εβγαλα καινουργιο παρατσουκλη ΘΑΤΣΕΡ 
)ο οποιος ψηνοταν για tour.
)