Fazer Hellas Club

αλλά ανάβει κανονικά απο το πεντάλ του πίσου φρένου..

Το παρατήρησα προχθές εντελώς τυχαία ότι πατώντας την μανέτα δεν άναβε η λάμπα πίσω, αλλά με το ποδόφρενο δουλευε μια χαρά.

Τσεκάρισα τις δυο φισετες που φεύγουν απο το διακόπτη του φρενου της μανέτας για άλατα.Δεν είδα κάτι,τις καθάρισα παρόλα αυτά αλλά διαφορά δεν είδα.

Επίσης τσεκάρισα και τις ασφάλειες μπάς και ήταν απο κεί.

Ολα είναι οκ, όμως το στοπ ανάβει μόνο πατώντας το ποδόφρενο.

Ετσι κι αλλιώς φρενάροντας χρησιμοποιώ και τα δυο φρένα,οπότε το στοπ θα ανάβει έτσι ή αλλιώς, αλλά έτσι για το ψείρισμα τι λέτε ότι μπορεί να παίζει?

...ναι αλλα δε τσεκαρες το διακοπτη , τον ανοιγεις τον ψεκαζεις με σπρει επαφων (και τις φυσες) και ολα καλα

NAI σιγα γιαννη μην ανοιξει το διακοπτακι και το ξανακλεισει μονο μαγος το κανει αυτο εχει κατι ελατηρια μεσα και πετάγονται ολα.απλα βγαλε τα φυσακια απο το διακοπτακι βραχυκύκλωσε τα και αν αναψει το φως ειναι σιγουρα στο διακοπτακι το προβλημα, παρε ενα καινουριο και βαλτο 2 βιδακια ειναι

.....ενταξει δεν ειναι και τοσο τραγικο , εχεις και ενα δικιο ...απλα εκανε τη μιση δουλεια και την ευκολη

Και ναι η λύση βρέθηκε!Οπως είπαν κ τα παιδιά παραπάνω ήταν το διακοπτακι στη μανέτα.Μόλις βραχυκύκλωνα τις δυο φύσες άναβε κανονικά το στόπ, οπότε στο διακόπτη ήταν το πρόβλημα...

Παρεπιμπτόντως μια βίδα είναι! Οπότε-->



Το π@π@ρ@κι είναι πρεσαριστό με κάτι περίεργα κουμπωματάκια που είχα τις αμφιβολίες μου αν θα ξανακουμπώσουν μετά αλλά ευτυχώς όλα πήγαν μια χαρα!Με τη βοήθεια μιας μέγγενης κι ένα σουγιαδάκι (ή πολύ ψιλό ίσιο κατσαβίδι) ανοίγουμε τον ασθενη.Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι αρκετα τακτοποιημένα εκεί μέσα και δεν πετάχτηκε τίποτα ανοίγοντάς τον(είχα βέβαια και το νου μου)


Κι εδώ θαυμάζουμε το μεγαλείο αυτή της μικροσκοπικής συκευής που κάνει το χαρακτηριστικό τσικ-τσίκ κάθε φορά που πατάμε το φρένο κι ενεργοποιεί το στόπ!Αφού λοιπόν το επεξεργαστούμε και κατανοήσουμε πως δουλευει ,αφαιρούμαι τα μεταλικά στοιχεία απο το casing με προσοχή μη σπάσουμε ή λυγίσουμε λαμάκι ή πλαστικο.



Οπως βλέπετε το σημείο όπου γίνεται η επαφή έχει πιάσει μάκα και μαυρίλα αφενός απο την πολυκαιρία αφετέρου απο το ρεύμα που περνάει(σε κάθε επαφή δημιουργείται ένας απειροελάχιστος μικροσοπικός σπινθηρας,ο οποίος είναι υπέυθυνος με το περασμα του χρόνου για αυτές τις επικαθίσεις που "μονώνουν" ουσιαστικά τις επαφές και δεν περναέι το ρεύμα)οπότε ένα ελαφρύ τριψιματάκι με ψιλό γυαλόχαρτο(και με χοντρό γίνεται δουλειά,αλλά το ψιλό συνίσταται) αποκαθίσταται η μεταλική επιφάνεια των επαφών.



Ειμεθα έτοιμοι κύριοι!Ξαναβάζουμε μέσα στο κουτάκι τους όλο το σύστημα και κλείνουμε.Εδώ θέλει προσοχή μιάς και λόγω του ότι είναι πρεσαριστό αφενός δεν κλείνει πιέζοντας το με το χέρι και θέλει πίεση απο τη μέγγενη,αφετέρου με την μέγγενη σφίγγοντάς δεν έχουμε την ασθηση που απαιτείται για να καταλάβουμε ότι κάτι δεν έχει πατήσει σωστά και δεν κουμπώνει όπως πρέπει, οπότε είναι πολύ έυκολο να τα ρημάξουμε όλα.Οπότε ρέγουλα με τη μέγγενη!

Αν όλα πάνε καλά κάνουμε το τεστάκι στη μηχανή και διαπιστώνουμε περιχαρής ότι όλα δουλεύουν ρολόι κι ότι τελικά δεν είμαστε άχρηστοι!Η χαρά του ψειρίσματος... <>

Σαν να ειδα μαχαιρωτη λιμα...

Και σε μενα εκανε κολπα πριν 1+ χρονο, ψεκασα με καθαριστικο καρμπυρατερ, ρυθμισα πριν σφιξω να πιανει πιο εξω, και εφτιαξε!
Δουλευει μια χαρα, φτου-φτου...

....εεεετσι