....απλα θυμιζω και ενημερωνω τι συμβαινει και συζητιεται σημερα για το αυριο , οποιος εχει διαθεση ας το διαβασει
Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ
ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΤΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ
ΕΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ FEMA (ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΩΝ) ΚΑΙ ΤΟΥ
ACEM (ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ). ΑΦΟΡΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ
ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΝΕΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΕΣ, ΩΣ
ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΩΝ ΑΝΑΒΑΤΩΝ.
Αρχικός στόχος ήταν να εκδοθούν τα νέα "φιρμάνια" (στη Δύση τα λέμε "Οδηγίες") για τη διαδικασία
Έγκρισης Τύπου των μοντέλων. Αλλά οι γραφειοκράτες και οι παρατρεχάμενοι λομπίστες που τους
ταΐζουν θεώρησαν ότι είναι ευκαιρία να αποφασίσουν, εν αγνοία μας, και για ένα σωρό άλλα θέματα που
φτάνουν ως τα παπούτσια που θα πρέπει να φοράμε και πώς θα απολαμβάνουμε τις μοτοσυκλέτες μας.
Η ευρύτερη φιλοδοξία των χαρτογιακάδων είναι όλα αυτά να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο ρυθμιστικό
πλαίσιο, μαζί με τις προδιαγραφές ήχου και ρύπων. Το πλαίσιο αυτό, όποια κι αν είναι η τελική μορφή του,
θα ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κατόπιν θα μεταφραστεί σε εθνικούς νόμους των
χωρών‐μελών ‐‐δηλαδή ουσιαστικά σε όλη την Ευρώπη.
Οι φαύλοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών δεν έχουν ψηφιστεί από τους Ευρωπαίους πολίτες, κι όμως
θέλουν να καθορίσουν τη ζωή μας, τα γούστα και τα χόμπυ μας. Πρέπει να τους κοπεί ο βήχας, γιατί θα
μπουν και στην κρεβατοκάμαρά μας.
Που βρισκόμαστε σήμερα;
Η Κομισιόν (οι γραφειοκράτες δηλαδή) εργάζεται πάνω σε μια συνολική πρόταση που θα υποβληθεί στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (στους πολιτικούς δηλαδή) για να την ψηφίσουν. Και επείγονται να καταθέσουν
την πρόταση πριν το καλοκαίρι, ώστε να ψηφιστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Εν όψει αυτής της προοπτικής, οι κατασκευαστές μοτοσυκλετών (μέσω του συνδέσμου τους ACEM), οι
οργανώσεις μοτοσυκλετιστών (μέσω της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας FEMA) αλλά και διάφοροι
οργανισμοί για την οδική ασφάλεια (και κάθε άλλος "μαϊντανός" που ευδοκιμεί στον βούρκο των
Βρυξελλών) έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα δρόμου, ώστε να επηρεάσουν το αποτέλεσμα όσο γίνεται
προς όφελός τους.
Και τι μάς νοιάζει εμάς;
Μάς νοιάζει και μας παρανοιάζει. Γιατί κάποιες από τις προτάσεις τις οποίες επεξεργάζεται η Κομισιόν,
μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητά μας. Η FEMA που σε ορισμένα ζητήματα συνεργάζεται με τον
ACEM και σε άλλα τον αντιμάχεται, έχει εμπλακεί άμεσα στις συζητήσεις με την Κομισιόν, το ίδιο όμως και
δεκάδες άλλες ομάδες συμφερόντων.
Η πολύπλοκη αυτή διελκυστίνδα σημαίνει ότι κανείς δεν γνωρίζει ακόμα τι θα περιλαμβάνει η πρόταση
της Κομισιόν προς τους πολιτικούς ‐‐δηλαδή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Άγνωστο και γι' αυτό
ανησυχητικό, το πού θα κάτσει η μπίλια.
Θα δούμε και κανά καλό ή μόνον απαγορεύσεις;
Δεν αποκλείεται στο πακέτο να περιλαμβάνονται και θετικές προτάσεις. Για παράδειγμα η Κομισιόν θέλει
να επιβάλει τη δημοσίευση των εκπομπών CO2 (διοξειδίου του άνθρακα). Στο ζήτημα αυτό οι
κατασκευαστές αντιδρούν, θέλοντας να κρατήσουν τα νούμερα κρυφά. Η FEMA εδώ συμμαχεί με την
Κομισιόν, καθώς θεωρεί τις πληροφορίες αυτές ως στοιχειώδεις για την ενημέρωση του καταναλωτή.
Πέρα από αυτό όμως, η δημοσίευση των εκπεμπόμενων ρύπων έχει και άλλη χρησιμότητα: σε κάποιες
χώρες τα τέλη κυκλοφορίας (και άλλες επιβαρύνσεις) εξαρτώνται ακριβώς από το ύψος των
εκπεμπόμενων ρύπων.
Ακόμα συζητείται η υποχρεωτική τοποθέτηση ABS ή συνδυασμένων συστημάτων πέδησης σε όλες τις
νέες μοτοσυκλέτες που θα πουλιούνται. Αγοράστε λοιπόν μετοχές στην Bosch και την Brembo, γιατί το
μέτρο ‐ως εφαπτόμενο της οδικής ασφάλειας‐ έχει πολλές πιθανότητες να περάσει.
Η FEMA και ο ACEM αντιδρούν με το επιχείρημα ότι ήδη τέτοια συστήματα εξοπλίζουν όλο και
περισσότερα μοντέλα, οπότε η υποχρεωτική επιβολή τους περιττεύει.
Τι πρέπει να μάς ανησυχεί σαν μοτοσυκλετιστές;
Τρία είναι τα καυτά ζητήματα που απαιτούν εγρήγορση, σύμφωνα με την FEMA.
1. ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΩΝ 100 ΙΠΠΩΝ
Πρόκειται για τον μόνιμο "μπαμπούλα" της μοτοσυκλέτας εδώ και 15 χρόνια, με πρώτο διδάξαντα εκείνον
τον ανεκδιήγητο Martin Bangemann. Ο Bangemann το 1994 απέτυχε, έχοντας αντιμετωπίσει την οργή και
την αντίδραση των μοτοσυκλετιστών. Τώρα όμως κάποιοι λαϊκιστές πολιτικάντηδες και χαρτογιακάδες
προσπαθούν να το επαναφέρουν στο προσκήνιο. Το σκεπτικό τους είναι τόσο απλό, όσο και λαϊκίστικο,
αντιεπιστημονικό και επικίνδυνο: μικρότερη ιπποδύναμη = μικρότερος κίνδυνος.
Το λάθος βρίσκεται στο ότι Δεν Υπάρχει Ούτε Μία Μελέτη που να συνδέει την ιπποδύναμη με τα
ατυχήματα. Αντίθετα Όλες οι Μελέτες με προεξάρχουσα την MAIDS (για την οποία πλήρωσε και η EE)
έχουν βρει ότι τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται σε αστικές περιοχές, με ταχύτητες μικρότερες των
50km/h.
Μία μόνον μελέτη στην Νορβηγία (το '90) βρήκε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της "εικόνας" που προβάλλει
μια μοτοσυκλέτα και του κινδύνου, αλλά και αυτή δεν διέγνωσε σχέση μεταξύ ιπποδύναμης και κινδύνου.
Σύμφωνα με τους Νορβηγούς (αλλά και άλλους ερευνητές αργότερα), ένα Kawasaki ZX7 με 110hp έχει
δεκαπλάσιες πιθανότητες να εμπλακεί σε ατύχημα από ένα ZZR 1100 των 150hp.
Άλλο επιχείρημα κατά του μέτρου είναι ολόκληρη η… Γαλλία. Εκεί, ως γνωστόν, ισχύει εδώ και 20 χρόνια
ο περιορισμός των 100hp για όλες τις μοτοσυκλέτες. Κι όμως τα ατυχήματα δεν μειώθηκαν.
Έτσι είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι τελικά μια τόσο παράλογη πρόταση μπορεί να υιοθετηθεί σε
πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ωστόσο δεν παύει να αποτελεί ζήτημα ανησυχίας, διότι έχει το εξής
πλεονέκτημα: δίνει την εντύπωση στον τρομοκρατημένο κοσμάκη ότι οι τρομολάγνοι πολιτικοί
νοιάζονται για την ασφάλειά του.
2. ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΝ
Τα μοτοποδήλατα στην Ευρώπη υπόκεινται σε αυστηρούς περιορισμούς, όπως είναι τα 45km/h τελικής,
ενώ και οι μικρές μοτοσυκλέτες ‐ως 125cc‐, περιορίζονται ως προς την ισχύ στους 15hp. Απαγορεύεται
στους ιδιοκτήτες τέτοιων οχημάτων να επεμβαίνουν, αυξάνοντας τις επιδόσεις τους.
Τώρα ο ACEM προτείνει να επεκταθούν οι περιορισμοί και στην πρώτη κατηγορία διπλωμάτων, που
αφορά τις μοτοσυκλέτες των 34 ίππων. Η FEMA θεωρεί ότι η πρόταση της βιομηχανίας ανοίγει τις πύλες
της κολάσεως και ότι σύντομα το μέτρο θα επεκταθεί και στις μεγάλες μοτοσυκλέτες.
Εδώ θα ήθελα να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις. Η ορολογία που χρησιμοποιείται στα επίσημα κείμενα ‐
anti‐tampering‐, είναι τελείως λαθεμένη. Το ρήμα "tamper" σημαίνει ότι κάνω ανόητες ή επικίνδυνες
επεμβάσεις ή πειράματα και γενικά χειροτερεύω τα πράγματα.
Όμως υπάρχουν στ' αλήθεια μοτοσυκλετιστές ‐ειδικά στην Ευρώπη…‐ που πειράζουν τη μοτοσυκλέτα
τους για να τη… χαλάσουν;
Ότι κάνουμε επεμβάσεις για να βελτιώσουμε την απόδοση του κινητήρα, των φρένων και των
αναρτήσεων είναι σίγουρο. Αλλά δεν μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον ότι, επειδή βάζει πανάκριβες
αναρτήσεις ή πιο μαλακά ελαστικά, κάνει τη μοτοσυκλέτα του επικίνδυνη!
"Οι παράλογες αυτές συζητήσεις θα έπρεπε να αποκαλούνται αντιβελτιωτικοί κανονισμοί" , δηλώνει ο
Morten Hansen, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της FEMA. Κατά την Συνομοσπονδία οι Κατασκευαστές
αποσκοπούν στο να δυσκολέψουν την οποιαδήποτε επέμβαση από μέρους των μοτοσυκλετιστών, ακόμα
κι αν αφορά τη συμβατική συντήρηση της μοτοσυκλέτας τους. Επίσης τυχόν τέτοια νομοθεσία θα έχει
αντίκτυπο στους aftermarket κατασκευαστές περιφερειακών, μειώνοντας έτσι τις επιλογές των
καταναλωτών, με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους τους.
Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να αντιληφθούμε τα κίνητρα των Κατασκευαστών. Θέλουν αυτό το κομμάτι
της αγοράς τελείως για πάρτη τους.
"Πραγματικά φοβόμαστε ότι θα φτάσουμε σε σημείο που δεν θα μπορούμε να επιλέγουμε ούτε τα λάστιχα
που θα φοράμε, επειδή οι κατασκευαστές θα απαιτούν τη χρήση των λεγόμενων ΟΕΜ, δηλαδή των μαμίσιων",
συνεχίζει ο Hansen. Και συμπληρώνω εγώ: ήδη αρκετοί κατασκευαστές για λόγους κόστους επιλέγουν και
τοποθετούν στις μοτοσυκλέτες τους ελαστικά παλιότερης σχεδίασης ‐‐ουσιαστικά ξεπερασμένα και με
σαφές μειονέκτημα απόδοσης. Πώς να το κάνουμε… ένα λάστιχο που σχεδιάστηκε το 2000 δεν έχει την
απόδοση ενός σύγχρονου και αυτό το καταλαβαίνεις αμέσως, κι ας μην είσαι Μπούστας. Γιατί να μην
μπορώ να το πετάξω για να βάλω κάτι πολύ καλύτερο;
3. ΔΟΚΙΜΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ (ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ)
Οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρησιμοποιούν κάποιες νόρμες για να εξασφαλίζουν ότι οι
εκπομπές ρύπων διατηρούνται μέσα σε συγκεκριμένα όρια σε όλη τη διάρκεια ζωής μιας μοτοσυκλέτας.
Ποιος όμως έχει την ευθύνη για τη συμμόρφωση προς αυτά τα όρια; Οι Κατασκευαστές (ACEM) και οι
Καταναλωτές (FEMA) διαφωνούν ριζικά στο θέμα αυτό.
Ο ACEM θέλει να εφοδιάσει τις μοτοσυκλέτες με διαγνωστικά συστήματα και ζητά την επιβολή
υποχρεωτικών περιοδικών ελέγχων (ΚΤΕΟ ή Road Worthiness Testing όπως το λένε) για να εξασφαλίσουν
ότι οι μοτοσυκλέτες παραμένουν εντός προδιαγραφών ρύπων.
"Η θέση των Κατασκευαστών μεταθέτει την ευθύνη και το κόστος στον μοτοσυκλετιστή", επισημαίνει ο
Morten Hansen. Ο μοτοσυκλετιστής θα είναι υποχρεωμένος να πληρώσει και για το διαγνωστικό σύστημα
και για τους περιοδικούς ελέγχους και για την επισκευή της μοτοσυκλέτας, εφ' όσον αυτή βρεθεί εκτός
προδιαγραφών. Μα δεν την κατασκευάζει αυτός τη μοτοσυκλέτα. Την αγοράζει πληρώνοντας έναν
σκασμό λεφτά για να δουλεύει.
Η FEMA αντιπροτείνει ένα σύστημα όπου ο κατασκευαστής θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι το προϊόν του
θα συμμορφώνεται με τις προδιαγραφές για συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή για ορισμένα χιλιόμετρα
(π.χ. 80.000km). Tο σύστημα αυτό η FEMA το αποκαλεί In Use Compliance ή αλλιώς Συμμόρφωση κατά τη
Χρήση. Προτείνει επίσης την επέκταση της εγγύηση σε 3‐7 χρόνια, ως κίνητρο για τους Κατασκευαστές να
κατασκευάσουν καλύτερα και πιο αξιόπιστα προϊόντα.
Κι αυτό όμως σημαίνει μεγάλη επιβάρυνση για τον ιδιοκτήτη. Γιατί οι μοτοσυκλετιστές θα είναι
υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις οδηγίες συντήρησης για μεγαλύτερο διάστημα και αυτό όπως ξέρουμε
όλοι κοστίζει πολύ. "Αν η μοτοσυκλέτα μετρηθεί εκτός προδιαγραφών στο διάστημα της προκαθορισμένης
περιόδου, τότε το κόστος της επισκευής θα πρέπει να αναλαμβάνει ο κατασκευαστής και όχι ο ιδιοκτήτης",
επιμένει ο Hansen.
ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ;
Το σίγουρο είναι ότι μάλλον μέσα στο 2010 θα έχουμε ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, αφού ψηφιστεί από το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όπως συμβαίνει συνήθως, θα δοθεί ένα χρονικό περιθώριο για την εφαρμογή
του, ίσως και μέχρι το 2012. Όμως την ακριβή μορφή του ρυθμιστικού πλαισίου δεν την γνωρίζει κανείς
σήμερα, καθώς θα διαμορφωθεί στους επόμενους μήνες μέσα από τις επεμβάσεις και επιρροές όλων των
εμπλεκομένων μερών ‐δηλαδή μέσω του lobbying.
Δυστυχώς οι διαφωνίες Κατασκευαστών και Συνομοσπονδίας Μοτοσυκλετιστών δεν βοηθάει τον κοινό
σκοπό, να βγει δηλαδή αλώβητος ο Μοτοσυκλετισμός από την επίθεση των γραφειοκρατών.
Όμως η διχόνοια θα έπρεπε να παραμεριστεί και για έναν άλλο λόγο. Κανείς δεν γνωρίζει αν το νέο
πλαίσιο θα έχει τη μορφή μιας "εφάπαξ" ρύθμισης ή αποτελεί το πρώτο στάδιο μιας διαδικασίας που θα
οδηγεί σε όλο και αυστηρότερες προδιαγραφές, κανόνες, νόμους.
Και δυστυχώς υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι τα πράγματα έχουν πάρει τη δεύτερη κατεύθυνση.
Τρανταχτό παράδειγμα η νέα (3η) Οδηγία για τα Διπλώματα Οδήγησης που θα τεθεί σε εφαρμογή από το
2013 και βάζει τέτοιες απαιτήσεις, ώστε ο υποψήφιος μοτοσυκλετιστής θα πρέπει να διαθέτει σωματικές
ικανότητες γυμναστή, πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες και πολύ βαθιές τσέπες για να βγάλει δίπλωμα
μεγάλης μοτοσυκλέτας.
Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε; Ενισχύοντας την εθνική μας Ομοσπονδία ‐και εδώ δυστυχώς τα έχουμε
κάνει σαλάτα τα πράγματα‐ επικοινωνώντας τις απόψεις μας στην FEMA, στους γνωστούς βουλευτές μας,
μαζεύοντας υπογραφές… Θυμίζω ότι ήταν η μαζική δράση που κατατρόπωσε την πρώτη προσπάθεια
φίμωσης των μοτοσυκλετών, τα 1994.
Ο Bangemann έφαγε τότε τα μούτρα του, άφησε όμως ικανούς
απογόνους ο άθλιος.
Η FEMA ιδρύθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1998 μέσα από τη συγχώνευση της FEM (Federation of European
Motorcyclists) και της ΕΜΑ (European Motorcyclists' Association). Εκπροσωπεί 24 εθνικές οργανώσεις από
19 χώρες με 350.000 μέλη.
http://www.0300.gr/admin/uploads/217%20 ... orward.pdf
